Prace w niemieckich firmach.

Sporo różnych zeznań więźniów i pracowników przymusowych jest sprzecznych.
Z jednej strony w powojennych opracowaniach występują tylko wątki męczeństwa i znęcania się oraz okrucieństwa, z drugiej strony w poszczególnych nie opublikowanych archiwaliach stan rzeczy przedstawiany jest inaczej.

Jest dylemat co uznać za prawdę, myślę że prawda zawsze leży gdzieś pośrodku. Czyli z jednej strony cały czas po wojnie oficjalnie przedstawia się obraz totalnie przejaskrawiony, lecz z drugiej strony nie można przyjmować że świadkowie tamtych nie publikowanych dotąd wydarzeń przedstawiają pełen obraz, gdyż zapewne bywały i inne przypadki.

na dowód pewnych nieścisłości chciałbym przedstawić te nagrania:
http://www.dag-krzystkowice.com/polacy_wywiad_jozef_muszynski.php

Już dawno temu przed laty mocno zdziwiły mnie  przypadki pewnego zbiega stalagu, otóż po ucieczce ze stalagu był wielokrotnie łapany i odstawiany do stalagu. Co mnie wtedy zadziwiło to opis tego traktowania w czasie złapania , odstawiania itp. Zdziwiło mnie to że kupował bilety na pociąg poruszał się tym pociągiem, za pieniądze które otrzymywał w tym stalagu. 

Było to jak pamiętam moje pierwsze zetknięcie się z takim opisem. Ja jako ten, który chodził do szkoły z jedną książką zwaną Elementarzem , potem uczony Medalionów, raczony szkolnymi opowieściami o mydłach z ludzi byłem tą historią zszokowany, i myślałem że to kłamstwo.

 Z terenu Riese opowiadania o wolno chodzących po wioskach więźniach były dla mnie również na początku abstrakcją, tym bardziej, że o  tym opowiadała niemiecka ludność.

Aż tu nagle opowiadanie o ucieczce Kajzera, niezależne opowiadania pracowników z fabryki Kruppa w Głuszycy. 
Opowieść jednego z polaków który został złapany podczas ucieczki z Gdańska i przydzielony do pracy w  Strzegomskiej luftmunie.

Utrzymanie i wyżywienie więźniów w rewirze szpitalnym w Kolcach , transporty  w marszach odeszły w lutym wyzwolenie 8 maja , skąd żywność dla pozostawionych chorych w okresie 3,5 miesiąca ???.

Dokumenty odnośnie Ludwikowic gdzie trzech żydowskich grabarzy usuwało zęby ziomkom i handlowalo z niemcami złotem. Przecież nie mogło się tak stać bo te zęby już dawno usunęli naziści.???

Zeznania żydów węgierskich o grze w orkiestrach, meczach piłki, osobnym wynagrodzeniu za pracę i zakupach w obozowej kantynie , o handlu złotem w obozie. Tym samym obozie, o którym w oficjalnych opracowaniach pisze się że był najcięższym.

O przydzielaniu jednego lub dwóch wygłodzonych więźniów zimą przy wagonikach, które pchali po oblodzonych torach.

 Budowa zakładów Kruppa.

Widomym jest, jak zresztą wynika z tych nagrań jakie są pod linkiem że warunki , stopień utrudnienia oraz praca była zróżnicowana. Była to też praca przymusowa i to jest bezsprzeczne.

   Przerwa podczas pracy w sztolni.

Praca w Siemens.

Praca w Monowicach.

Praca przy budowie drogi fabryka Buna Werke, Auschwitz -Monowice.

Praca w podziemiach Dora rok 1945.

Obóz Płaszów rok 1943.

Zbierając przez te wszystkie lata materiały i opowieści docierałem również do niemieckich wspomnień oraz pamiętników, z których wynika jasno i wyraźnie, że i niemiecka rolnicza ludność cywilna była obłożona kontyngentem żywnościowym dla armii. 
Końcowe miesiące wojny były szczególnie ciężkie ponieważ i oni cierpieli głód oraz opisywali brak żywności. Więc w tym wypadku nie jest dla mnie dziwne, że brakowało żywności dla jeńców, no bo skąd ją wziąć jeśli nie mają jej  zarówno rolnicy niemieccy jak i rolnicy krajów okupowanych ??

Wpis ten ma na celu przedstawienie w miarę obiektywne pewnych
sytuacji jakie występowały. Piszę to na wszelki wypadek gdyby coś tam komuś po głowie chodziło. W końcu jak wszystkim wszem i wobec wiadomo pewien "profesor" bez matury wyszedł z Auschwitz ze względu na zły stan zdrowia. A jego zdania podważać nie wolno :).

 Więźniowie w drodze do pracy Dachau.