Nie było tam zakładów wytwórczych materiałów wybuchowych, które znajdowały się w Krzystkowicach i Brożku , następne zakłady wytwórcze były w Bydgoszczy. Z zeznań więźniarek wyłania się obraz wytwarzania nieznanych nam komponentów w podziemnych halach stoku Włodyki. Podziemne hale o których mówiły więźniarki miały wymiary 20m szerokość, 50m długość, 8m wysokość , stały tam też prasy do prasowania tych materiałów oraz nieznane im pomieszczenia do których nie miały dostępu.
W pomieszczeniach podziemnych w których przetwarzano i prasowano nieznane nam materiały nie zaryzykowali by pracy z materiałami wybuchowymi ponieważ wszelkie prace z takimi materiałami zarówno w Krzystkowicach, Brożku czy Bydgoszczy Niemcy prowadzili w zakładach naziemnych w których zarówno składy jak i pomieszczenia produkcyjne miały zabezpieczenia w postaci okólnych wałów ziemnych, budynki były lekkiej konstrukcji aby zminimalizować skutki ewentualnego wybuchu. W takich zakładach podłogi były gumowane chodziło się w drewniakach lub butach na gumowych podeszwach bez gwoździ, koryta do obrotu środkami wybuchowymi były drewniane i uziemione. W podziemnej hali skutki wybuchu materiału wybuchowego były do przewidzenia. Poniżej na zdjęciach skutki wybuchu naziemnego w zakładach w Bydgoszczy.
Cdn.
to były kolorowe substancje? kolorowe kostki? proszę opisz jak je robiono, ale chyba się domyślasz dlaczego je robiono przy dużej wilgotności powietrza?
OdpowiedzUsuńWitam.
OdpowiedzUsuńCo do pewnych rzeczy nie muszę się domyślać. W ostatniej hali stały prasy hydrauliczne które prasowały te substancje na kostki wielkości "kostki mydła", każda innego koloru. Co do innych prac wykonywanych w podziemiach kopalni to do nich dojdę potem bo muszę zweryfikować źródło i otrzymać autoryzację. Co do spłukiwania wodą to zapewnie chodziło o zapylenie. Prace jakie wykonywały więźniarki zostały zapewne zapisane lecz takie informacje były usuwane.Przeanalizowaliśmy produkcję trotylu i innych materiałów wybuchowych lecz takie prace były zawsze prowadzone w obwałowanych obiektach naziemnych z lekkimi dachami i ściankami.
Ta substancja to był proszek.
OdpowiedzUsuńjako specjalista w tym temacie powiem ci tylko że to nie były kolorowe mat.wyb.Tak jak piszesz wszystkie mat. niebezpieczne produkowano i produkuje się w takich budynkach gdzie jedna ściana jest tzw."wybuchowa" tylko po to by ukierunkować ewentualną eksplozję, a trotyl można formować prasując i metodą odlewania i nie ma niebezpieczeństwa przy topieniu i odlewaniu ww. Z zeznań więźniarki wynika że stały non stop w wodzie po kostki, raczej mi to pasuje na wymuszenie dużej wilgotności powietrza a dopiero potem o zmniejszenie zapylenia. Materiał prasowany nie był wrażliwy na tarcie, pakowany był w metalowe pudełka, rozumiem że stalowe czyli materiał kostki nie reagował ze stalą (musiał być o odczynie obojętnym lub zasadowym) pudełka były lutowane czyli materiał był odporny na kontakt z temp do około 200C plus minus 50C. Po co w ogóle do pudełek metalowych?Ciekawe a na dodatek substancja barwiła skórę i włosy na kolor czyli najprawdopodobniej reagowała z keratyną białkiem włosa i skóry.
OdpowiedzUsuńCzy były jakieś doniesienia o chorobach na skutek pracy z tymi proszkami?
OdpowiedzUsuńNie przypominam sobie doniesień, analizowałam jakieś 1,5 roku temu to zabarwienie, nie pamiętam konsensusu.
OdpowiedzUsuńNic mi nie wiadomo o chorobach spowodowanych tymi materiałami, wykluczyliśmy wszelkie związki wybuchowe poniewaz tak jak było powiedziane wyżej nie robi się tego w podziemiach. Jedynie w odniesieniu do mężczyzn doszliśmy do tego że zabarwienie skóry na szaro-niebiesko powoduje srebro.
OdpowiedzUsuń