Tunel pod Sajdakiem.

Sajdak i jego dwa tunele kolejowe, co o nich wiadomo ? praktycznie nic. 
Kto z "wszelakich autorytetów" się tam zapuścił , nikt. A dla czego tak niesprawiedliwie ? :). 

 Ano dla tego bo nie ma tam sensacji, opowieści dziwnej treści , pływających łódek i bajarzy gondolierów :).

Nie wiedzą "autorytety wszelakie", że tam taki tunel w ogóle jest :-). Ale zaraz to się może zmienić :) i polecą tam szybciutko snuć swoje opowiadania :).

 Lecz zanim tam dotrą może  coś opowiem o możliwości wybudowania trzeciego tunelu pod Sajdakiem. Nie będzie w tej opowieści tajemnych wejść, wysadzeń i grup Wehrwolfu. 

Nie będzie fachowców z geo-radarami i wiertnicami . Będzie za to wiele lat pracy różnych ludzi, szukania po archiwach oraz sprawdzania każdego wątku i śladu. Będzie też przebudowa i trochę pytań z nią związanych.

Tunel pod Sajdakiem
380mb

Czas budowy pierwszego tunelu.... 2  lata
1876-1879

Czas budowy drugiego tunelu...... 1 rok 
1909-1910

Przeliczenie średniej drążenia wszystkich tuneli przyjęto długość tunelu  380 m, od 6ciu do 8 miesięcy.

Remont  ........ 2 lata
1936-1938r.

........................................................................
 Dla porównania.
Tunel w Świerkach druga nitka.
1171 mb

Czas budowy ....3 lata
1909-1911r.
 ...................................................................................................
I tu można sobie popatrzeć na daty poczytać, a jak komuś coś się zgadzać matematycznie nie będzie to zadać sobie jakieś pytanie.
A pytanie brzmi, co robiono podczas 2-letniego remontu na tunelu pod Sajdakiem, kiedy wykucie całego tunelu o długości 380 mb łącznie z oklinkierowaniem zajęło im wcześniej  tylko 8 m-cy ?

 Przejazd pod torami w Grzmiącej przebudowany i poszerzony pod trzeci tor. 

 Zakład produkcyjny "szpule" rury ciepłownicze znajdują się przy domniemanym 3 tunelu.

 Spora nadwyżka ciepła w byłej kotłowni ( zakład już nie istnieje).

Zakład zaopatrzony w spore ilości wody


Po drugiej stronie góry  od stacji Jedlina bocznica kolejowa dochodząca  pod domniemaną trzecią nitkę.

Obecnie bocznica nie istnieje

Co jest dosyć ciekawe, Makartina dokopała się do starych planów z lat 20 gdzie już wtedy planowano z tego miejsca poprowadzić kolej do Unisławia Śląskiego.

Miejsce po prawej stronie na Lidarze pokazuje stare wyrobisko kamienia, o którym nawet po wojnie się mówiło, że to stary łomik-kamieniołomu. Lecz w tym łomiku pozostałości ramp pokazują że można było podczas oficjalnej przebudowy wejść w ścianę łomu i bez zwracania uwagi prowadzić prace górnicze.
Raz że trwał remont , a dwa że przy torze funkcjonował kamieniołomik.

I tu dochodzimy do zdziwienia R.Owczarka, który czyta odnaleziony przez siebie dokument o specjalnych przydziałach dla jakiegoś Niemca Grundmanna pracującego dla Sager & Woerner, który do końca wojnny depta do Grzmiącej i wykonuje sonder misje coś nadzorując i zdając sprawozdania.

Ilość obozów zlokalizowanych w pobliżu też może coś powiedzieć, szczególnie obóz na Wawrzyniaku. A teraz poproszę moje 10 %
:-) :-). he he . 

A tak na poważnie, to jest poważniejsze niż stojący w pięćdziesięciometrowym szybie pociąg w pionie, lub zakręt torów na klamce. Pociąg mógł swobodnie wjechać z trzeciego toru bocznicy do kamieniołomu w Grzmiącej , (którego dziś nie ma) i pojawić się po drugiej stronie np. w nocy na bocznicy od strony Jedliny. 

Mógł przez tunel pod Wołowcem jechać na Wałbrzych i mógł zjechać w dół nieistniejącym już torem obok Sophienau na Jedlinę 

 Nie wspominając już o paru przyłączach telefonicznych w ilości jeśli się nie mylę 3 szt przy samym tunelu w tym dwóch od strony Grzmiącej.

 Pociąg mógł również wysadzić pasażerów na dworcu w Jedlinie jeśli ukrywał by się tam przed jakimś zagrożeniem. W tym momencie można zadać sobie pytanie czy to czasem nie Sajdak był schronem pociągu Adolfa ?.
A teraz zostanę przez kolegów zmasakrowany, że podważyłem ulubiony obetonowany na kawałku paru metrów Wołowiec jako schron kolejowy dla pociągu Adolfa. :). Idę sobie watę w uszy wsadzić :-) :-).